Nederlandse recensie. ( For the English review, click here )
Finding Dorothy Scott
Letters of a WASP Pilot
Author: Sarah Byrn Rickman
Boekvorm: paperback met zwart-wit illustraties
Pagina’s: 246
Uitgever: Texas Tech University Press
Uitgebracht: 2016
ISBN: 978-0-89672-972-8
Bespreking: Het leven neemt soms rare wendingen. Dat overkwam Sarah Byrn Rickman, auteur en onderzoekster. Zij is een expert op het gebied van de WASP – Women Auxiliary Service Pilots, en ze heeft al diverse boeken geschreven over dit eskadron. Toen Rickman gevraagd werd door Texas Woman’s University of zij de brieven van Dorothy Scott, die door haar broer aan het waren geschonken voor het nageslacht, wilde redigeren, herkende ze onmiddellijk de betekenis van deze brieven. Ze riepen om gepubliceerd te worden. Onlangs kwam de stem van Dorothy Scott tot leven in ‘Finding Dorothy Scott. Letters of a WASP Pilot’.
In deze brieven Rickman trachtte de echte Dorothy te ontdekken. Wie was deze jonge vrouw en wat dreef haar om te gaan vliegen en zelfs deel te nemen aan de oorlog? Dorothy Faeth Scott werd geboren in een zakenfamilie. Haar vader was eigenaar van een Ford Agency en tankstation, maar hij was ook gefascineerd door vliegtuigen. Hij besloot om een nieuwe luchthaven te bouwen en organiseerde een airshow. Zijn enthousiasme voor vliegtuigen deelde hij al snel met zijn dochtertje en in 1941 op 21 jarige leeftijd werd Dorothy aangenomen door de CPTP civiel Pilot Training Programm. Een programma, waarin zowel mannen als vrouwen te leren vliegen, want veel vrouwen waren geïnteresseerd in de vliegerij. Maar in 1941 was er ook een oorlog gaande in Europa. De mannen werden ingelijfd en de vrouwen werden verboden te vliegen. Zeer tegen hun zin!
Doch een paar maanden later, op 7 december, toen Amerika ging deelnemen aan de oorlog, werden de regels voor vrouwelijke vliegers aangepast. Het leger zocht ferry-piloten die toestellen van en naar de fronten konden vliegen. Door Nancy Harkness-Love werd een plan opgesteld om een vrouwelijk eskadron te formeren, Women’s Auxiliary Ferrying Squadron –WAFS. Zodra Dorothy hoorde van het bestaan, meldde ze zich aan als piloot. Maar zo eenvoudig was dat niet, de eisen lagen hoog. Een vrouwelijke piloot moest 500 uur gecertificeerde vlieguren, 200 pk en in de afgelopen 12 maanden 50 uur gevlogen hebben. Dorothy was echter een goede piloot, dus werd ze één van de 25 vrouwen die geselecteerd werden om de eerste WAFS te worden. In 1943 ging de WAFS over in de WASP – Women Airforce Service Pilots tot het einde van de oorlog.
‘Volgende week zal mijn leven bestaan uit 12 uur. Hier iedere twee weken en de rest van de tijd onderweg. Het is erg hectisch maar geweldig,’ schreef Dorothy aan haar moeder in december 1942. Uit haar brieven verschijnt Dorothy als een vastberaden persoonlijkheid en een enthousiaste aviatrix. Aan haar familie schreef ze over haar leven met de WAFS, het trips maakte ze met verschillende toestellen, haar favoriete AT6, de Bt-13 en de PT-17 bijvoorbeeld. Zij noemde haar prestaties, waarop zij was trots, zoals haar vliegen op instrumenten. Door kaptein Wright werd ze gevraagd om een instructeur te worden voor piloten die leerden vliegen met instrumenten. Maar vliegen was geen romantische beroep, zoals de brieven ook onthullen. De cockpits waren zo koud dat Dorothy kreeg een oorontsteking, die haar meerdere malen kwelde.
‘Finding Dorothy Scott’ is een uitstekend boek, omdat het niet alleen het boeiende persoonlijke verhaal van Dorothy Scott vertelt, maar het beschrijft ook de interessante geschiedenis van de WAFS en de WASP. Een aviatrix in oorlogstijd betekende hard werken, ook al was het de vrouwen niet toegestaan om te vliegen naar de buitenlandse fronten. Soms moesten vrouwen nieuwe vliegtuigen transporteren. Die kwamen rechtstreeks uit de fabrieken en de piloten kregen nauwelijks tijd om te ontdekken hoe de vliegtuigen moesten worden bestuurd. Echter, de hardheid van die tijd deed het enthousiasme van deze vrouwelijke piloten niet verminderen, ze bleven ambitieus om hun oorlogsbijdragen te leveren tot het einde van de oorlog.
Voor wat betreft Dorothy Scott, helaas was zij betrokken bij een vliegtuigongeluk en overleden op 3 december 1943. Zij was één van de 38 WASP-piloten die de oorlog niet overleefden. Wat betreft de andere vrouwen, na de oorlog keerden ze naar hun huizen terug en raakten ze in de vergetelheid. Ondanks hun indrukwekkende prestaties en de risico’s om hun leven te verliezen. Het was pas in 1977 dat de vrouwelijke piloten hun welverdiende erkenning kregen door middel van de veteranenstatus en in 2009 kwam eindelijk de beloning: een Congressional Gold Medal. Dankzij auteurs als Sarah Byrn Rickman blijven de verhalen van deze dappere vrouwelijke piloten verteld worden.
Beoordeling: X X X X X Uitstekend
Oorlogsboekenreviews 